23 May 2017

GÜNEŞ YENİDEN DOĞAR ELBET


                        

            Karanlık  dağılır,
            Güneş  yeniden  doğar  elbet.
            Umuda  vurur  sabahın  şavkı,
            Huzuru  azık  edip  işe  gider  babalar.
            Kadınlar,
Kadınlarımız  elleriyle  su  verir 
Hayatın  ışıyan  çeliğine.

Zalimin  zulmü  bir  ömürlük  saltanat,
Göverir  adalet  toprağın  altına  girince.

Karanlık  dağılır,
Güneş  yeniden  doğar  elbet,
Toprağa  işler  çocukların  inancı.
Çocuklar, zamanından  önce  büyüyen
Emekçi  çocuklar…
Çocuklar, bir  somun  ekmeğin  düşüyle
Vurulan  çocuklar…

Zalimin  zulmü  bir  ömürlük  saltanat,
Göverir  adalet  toprağın  altına  girince.


Karanlık  dağılır,
Güneş  yeniden  doğar  elbet,
Yan yana  yeniden  mayalarız  hayatı,
Dürüst  ve  emekçi  ellerimizle.
Aşkın  ve  huzurun, barışın  ve  mutluluğun
Harmanıyla  gelir  bahar.

Zalimin  zulmü  bir  ömürlük  saltanat,
Göverir  adalet  toprağın  altına  girince.

            Karanlık  dağılır,
            Güneş  yeniden  doğar  elbet.
            Cemre  düşer,  tohum  çatlar.
            Işır  bebelerin  domur  domur  gözleri,
            Koca  nineler  gümüş  beliklerini  açar,
            Halaya  durur  dal  gibi  delikanlılar.
            Bereket  çağıldar  ırmaklarımızda.

Zalimin  zulmü  bir  ömürlük  saltanat,
Göverir  adalet  toprağın  altına  girince.



Karanlık  dağılır,
Güneş  yeniden  doğar  elbet,
Zulme  başkaldırır  oğullarımız
Gözlerimize  çekilen  mil  üzre.
Küheylan  rüzgar  gibi  akar,
Köroğlu  ünler  zamanın  gerisinden.
Kızlarımız  umuda  dair  türküler  çağırır.

Zalimin  zulmü  bir  ömürlük  saltanat,
Göverir  adalet  toprağın  altına  girince.


Karanlık  dağılır,
Güneş  yeniden  doğar  elbet,
            Menevişlenir  kadim  Anadolu,
            Turnalar  göğe  sefer  eyler.
            Buğday  sığmaz  olur  başaklara,
            Deniz  gümüş  balıklarla kaynar.
            “Mümkünümüz  yok”  der  şarkılarımız
            “Mümkünümüz yok mutluluktan  başka!

Kalbimizde çiçeğe  durdukça  hayat,
Sevdamız  umuda, ekmeğe  ve  aşka…”

                                   MURATHAN  ÇARBOĞA


Hiç yorum yok: