Ey,ömrün en
güzel türküsü aldanış!”
Ahmet Muhip DRANAS
Ah aldanış,
Gerçeğin eşiğine
yığılan sevgili,
Mâzîden
bakakalan dilemma.
Ahraz bir rüyâdan
Doğmuş ikizim,
Güz bahçelerinden
Ve akşamdan.
Kandillerin
diliyle konuşur annem,
Çözülür huzûrun
ipeği
Unutulmuş
masallardan.
Avuçlarımda
kıvranır
Ateş
böceklerinin son nefesi.
Keder, çatlayan
bir nar misali
Kalbime dağılır.
Annem,
sözcük sözcük dökülen
Bir güz
ağacıdır.
Ah aldanış,
Rûhumda
uğuldayan kesik,
Sesimden kanayan
dilemma.
Terk edilmiş
evlerden
Doğmuş ikizim,
Kör kuyulardan
Ve amansız çöllerden.
Yakup’un
gözyaşıyla seslenir annem,
Çözülür
kuyuların dili
Yûsuf’un güzelliğinden.
Kalbimde
kırılır
Ümîdin
marazlı kelebekleri.
Huzûr,
yaralı bir kayık misâli
Göğsümde
çırpınır.
Annem,
kanadıkça bez bağlanan
Bir
adak ağacıdır.
Ah aldanış,
Rüyâlarda
kaybolmuş çocuk,
Sabaha dargın dilemma.
Kadîm acılardan
Doğmuş ikizim,
Şeytan
uçurtmalarından
Ve imbattan.
Rüzgâr
gülleriyle dillenir annem,
Şahlanır
yelkenlerin göğsü
Denize adanmış şarkılardan.
Sırtımda
göverir
Atlas’ın
hoyrat kaderi.
Zaman,
ölümü en çok
Aynalarda
çağırır.
Annem, unutuştan
yontulmuş
Kırık bir
kemandır.
Ah aldanış,
Yüzümde
uğuldayan hurûfî yara,
Sesimde şiire
mayalanan dilemma.
Yarım kalmış bir
şiirden
Doğmuş ikizim,
Kayıp dîvânlardan
Ve vedâlardan.
Güllerin
buğusuyla seslenir annem,
Işıldar
aşkın imkânsız madeni,
Mecnûn’un
sabrındaki simyâdan.
Işığa tırmanır
Çöle
saplanmış tohumun sesi.
Kalbimde
tökezleyen yılkı
Rüzgâra
karışır.
Annem,
harf harf sır
olan
Bir
elifbadır.
Ah aldanış,
Günlerin ölüsü
üstüne yığılan çocuk,
Gözlerimden
bakakalan dilemma.
Düşlerden sırtlamalıyım şiiri
Ve karışmalıyım
sonsuz yalnızlığa.
***
Murathan ÇARBOĞA
*Dilemma:İkilem.
AHMET HAMDİ TANPINAR ŞİİR ÖDÜLÜ-2017
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder